Кога човек ќе слушне за АБР, нормално следи прашањето, а што се прави со АБР. Наједноставен одговор е зајанување на внатрешните слабости на телото .
Но како може да се види таа внатрешна слабост.
Вратот потонуа во градниот кош
Под влијание на сопствената тежина, погорниот дел од телото пропаѓа, потонува, во подолниот или под влијание на надворешен притисок(сила) , одереден декл од телото пропаѓа во друг. Телото лесно се "згмечува" Тоа е еден показател на внатрешна слабост и се нарекува компресивна слабост .Тоа уште се вика телескоп ефект, еден дел навлеглува во друг, како кај телескопот.
На пример, во седечка положба, вратот навлегува во градниот кош, градниот кош навлегува во стомакот и понекогаш последното ребро ја допира карлицата. Ете зошто лицата со посебни потреби имаат проблеми со дигестивниот систем. Стомакот е внатре е слаб, нема цврстина, тоа се гледа преку потонувањето на градниот кош во него. Кај децата од GMFCS ниво5, таа компресија е до толку голема, што во седечка положба , стомакот целосно се надувува нанапред, излегува, како да го снемува.
Надувување на стомакот
Дете со аутизам, компресивна слабост на стомакот
Па зошто тогаш би имал нормална функција, кога нема нормална градба , нели?!
Дете со аутизам, компресивна слабост на стомакот, ребрата потонуваат во стомакот
Компресија на стомакот е забележана и кај сите деца со посебни потреби, без разлика на тежината на состојбата. Кај децата што се во потешка состојба, компресивната слабост е поголема. Кај децата кои имаат помали проблеми , компресината слабост е помала.
Здраво дете, дури и под притисок врз рамената , градниот кош не потонува во стомакот
Кај здрави лица постои цврстина на телото, ништо не може така лесно да се згмечи.
Здраво дете, градите ја држат тежината
Дете со церебрална парализа-Градите не можат да ја држат тежината
На пример оваа положба(горните 2 слики и долните 2 слики) е возможна само заради цврстина на градите. Градите се доволно цврсти па можат да ја држат тежината на телото, и детето може да ја дигне главата.Кај децата со посебни потреби тоа е исклучително тешка задача.
Здраво дете, градите не потонуваат под рацете
Дете со ЦП , градите се лесно згемчливи, изразена компресивна слабост
Компресивна слабост на градите
Постои изрзена комппресивна слабост, која може да се почуваствува под раката, ребрата се лесно згмечливи, лесно потонуваат, а тоа пак ни кажува, дека таму внатре под ребрата, структурата, влкучително и белите дробови, е многу слаба, нема цврстина.
Што пак од друга страна би значело дека и белите дробови ја немаат потребната цврстина и големина.
Па како тогаш би имале нормална функција?! А ако белите дробови немаат нормална функција, тоа значи дека телото страда за кислород. Како што ние би се чувстуваме кога ќе ставиме најлонска ќеса преку глава, и воздух да влегува од некое мало делче. Ете така живеат секој ден нашите деца со посебни потреби. Секој ден, се борат за кислород.
Слабости се видливи во секој дел од телото, од глава до пети. Дали е можно нешто да се промени? Се разбира, инаку би било беспредметно е да се набројуваат проблемите.
,, ….нервите може да ги пренесуваат сигналите на незначителни 20 метри во секунда. Затоа, невозможно е нервите да стимулираат билиони клетки во нашето тело, од кои секоја има преку 100.000 реакции во секунда”
Господинот Јохн Ф.Барнас е интернационален предавач, автор и признат експерт во областа на Миофасцијалното Ослободување. Во овој текст накратко ќе пренесеме некои негови согледувања користејќи делови од една негова статија.
Низ неговата практика тој успеал да покаже дека резултатите од ослободувањето на миофасцијата се така постојани и импресивни, дури и во оние случаи каде се друго не успева односно не дава резултати. Овие резултати ги кршат законите на науката. Затоа критичарите велат дека тоа е невозможно. Но, резултатите се тука и практично ги кршат законите на науката.
Како може науката да греши?
Многу грешки се акумулираа со текот на времето и постепено прераснаа во т.н докажани факти во реалноста.
Има интересни мисли ( Артхур Коестлер) дека науката се темели на големи суеверија и дека нејзините столбови се пукнати и шупливи. ,,Објективноста,, како основна премиса на која лежи науката е кршлива и изградена врз жив песок. Секој со почетно ниво на познавање на квантната физика знае дека такво нешто како ,,објективноста,, не постои. Многу научници одбиваат да ја испитаат најголемата парадигма на која се темелат останатите научни парадигми.
Кога основното тврдење е погрешно, сите други теории кои произлегуваат од истото ќе бидат погрешни, иако се навидум логични.
Или во матемaтиката тоа е закон на логиката, се вика закон за импликација, ако претпостаката е погрешна тогаш секој заклучок кој произлегува од таа претпоставка ќе биде погрешен, без разлика што во процесот на докажување се користеле точни тврдења.
Науката има воодушевувачки откритија и достигнувања на полето на објектите, архитектурата, мостови, ракети, авиони, електрика, компјутери итн. Меѓутоа ние како човечки суштества не сме предмети. Добрата вест е што постои голем број на светски признати научници кои открија нов начин на гледање на човечкиот комплекс- ум/тело . Нивните гледишта го подржуваат приодот на Миофасциалното Ослободување кое Г-динот Барнес го има изучувано неколку декади.
Човечкото суштество е една убава, свесна, жива- треперлива, течна кристална матрица(калап). Основниот постулат на Миофасцијалнато Ослободување како пристап е ,, изоставената алка,, да се додаде на сите други форми на терапија, со што ќе се засили, унапреди се она што го правиме и што сме. Таа алка е фасцијалниот систем. Сите други традиционални и алтернативни техники се базираат на ,,доктрината за невроните,, која тврди дека сите перцепции и функции доаѓаат од мозокот и нервниот систем. Меѓутоа ,,доктрината за невроните,, е за жал ограничена и некомплетна се додека не ја опфати многу поголемата фасцијална теорија.
Учењето за невроните и невролошката доктрина кажуваат дека мозокот и нервниот систем се тие кои управуваат со нашето тело. Меѓутоа не земаат во предвид дека мозокот и нервниот систем се вградени во една многу поголема и поважна оптичка мрежа од кристални влакна , односно во фасцијалниот систем. Фасцијалниот систем ги пренесува текот на информациите, светлината и звукот кои се неопходни за здрав живот и за движење. Мозокот и секој нерв од нашето тело лежи во фасцијалниот систем и е под целосно влијание на течно/желатинската супстанца која е во основата на фасцијалниот систем. Добро познат е фактот дека нервите може да ги пренесуваат сигналите на незначителни 20 метри во секунда. Затоа, невозможно е нервите да стимулираат билиони клетки во нашето тело, од кои секоја има преку 100.000 реакции во секунда.
Импресивни снимки од жива фасциа од хирург Др. Jean
Claude Guimberteau
Фасцијалниот систем функционира како мрежа која ја преплавува секоја клетка со информации, енергија, светлина, звук, кислород, биохемиски елементи, хормони и ги чисти токсините. Мозокот и нервите се важна, но многу побавна форма на комуникација. Механизмот на нервните импулси е премногу спор за да е одговорен за огромната количина на информации неопходни за да функционира нашето тело/мозок. Според тоа фасцијата е најглавниот и најважниот комуникациски систем на нашето тело. Таа функционира како мрежа поврзувајќи го секој аспект од нашето тело/мозок со енормна брзина.
Ова е еден фасцинантен и важен начин на кој може да се согледаме и разбереме себеси.
Следниот текст е од еден голем ум Andrew Taylor Still, Доктор по медицина и Доктор остеопат.(1828-1917). Тој бил доктор, хирург, автор, инвентор и се смета за татко на остеопатијата и остеопатската медицина. .За време на операциите забележал дека заболените органи се прилично собрани, блокирани и барал неоперативни средства за ублажување на затегнатоста.. Така развил начин за обновување на слободата во затегнатите ткива користејќи ги неговите раце.
Еве што кажал тој за фасцијата.
Незнам ниту еден дел од човечкото тело кој што е дораснат на фасцијата…..
Замислете мембранозна кошулка која блеска со мазна подмачувачка течност.
Фасциа под микроскоп
Непрекината прекривка која се простира од главата до прстите, од напред наназад, опкружувајќи го секој орган, секој крвен сад, секој нерв, секоја коска, секој мускул.
Прекривка која ја менува густината-дебелината поминувајќи од еден во друг дел на нашето тело.
Неколку типови фасциа
Нејзина намена; да поддржува и подмачкува.
Анатомичарите концептуално ја кинат(прекинуваат) оваа обвивка во мали парчиња, игнорирајќи ја нејзината непрекинатост и давајќи и на истата структура различни имиња следејќи го нејзиното поминување од еден во друг дел од нашето тело.На тој начин успеваат само да не збунат и збркаат.Бидејќи како што е фасцијалната прекривка непрекината, така во нашето здраво тело постои единство на функциите.
Фасцијата е составена од колаген и еластин.
Колагенот е организиран во ситни микро-цевчиња кои ги транспортираат телесните течности.
Крвните садови и нервите патуваат низ фасцијата за да пристигнат до нивните одредишта и органи. Фасцијата прима огромен број на нервни завршетоци. Фасцијата е основната структура во која се среќаваат циркулациониот и нервниот систем.
Фасцијалната непрекинатост, нејзината поврзаност со нервниот и васкуларниот систем јасно ни покажува како сите делови од нашето тело работат заедно, како единство од функции.
Сликовит приказ:Фасциата го покрива целото тело од глава до пети, како еден непрекинат чаршав.
На пример, ако некој не повлече за рака, тоа ќе го почувствуваме во нашите раменици и врат. Во состојба на здравје, течностите протекуваат релативно лесно од еден фасцијален оддел до следниот. Во случај на повреда, фасцијата може да се извитка и згмечи, последователно на тоа размената на течностите да се наруши и да се појави изменета физиологија.Кога фасцијата е згмечена и извиткана, затегнатоста се пренесува низ фасцијалната кошулка. Кога една индивидуа доживува болка во колкот, рестрикции на ткивото може се случиле на друга локација. На пример нешто се случило во зглобот и постанал ограничен во движењата донекаде…. Доволно за да влијае врз колкот.
Оваа поврзувачка супстанца мора да биде слободна во сите делови за да ги прима и испушта сите течности, да ги користи истите во поддржување на телесниот живот, и да ги исфрла сите нечистотии. На тој начин здравјето не би можело да биде нарушено од мртвите и отровни течности.
Преку нејзиното дејствување ние живееме, со нејзиното нефункционирање ние умираме.
Кога нашата фасција е слободна, ние сме слободни.
Олицетворението на човекот со сите струи на чиста, жива вода, се чини дека се наоѓа во неговата фасција.
Јас би додала само дека верувам во следното: Со секое АБР движење го подобруваме животот и движењето на течностите низ фасциите на нашите деца и на тој начин отвараме нови простори за збогатување на животот на нашите најмили.
Текстот го преведе Снежe.
